مقاله مقايسه وضعيت سلامت روان پدران و مادران کودکان کم توان ذهني آموزش پذير شهر مشهد که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در ۱۳۸۹ در مطالعات تربيتي و روان شناسي از صفحه ۲۶۱ تا ۲۷۸ منتشر شده است.
نام: مقايسه وضعيت سلامت روان پدران و مادران کودکان کم توان ذهني آموزش پذير شهر مشهد
این مقاله دارای ۱۸ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سلامت روان
مقاله پدران و مادران
مقاله كم توان ذهني آموذش پذير

نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: كيميايي سيدعلي
جناب آقای / سرکار خانم: مهرابي بشرآبادي حسين
جناب آقای / سرکار خانم: ميرزايي زهرا

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
هدف مطالعه حاضر، مقايسه وضعيت سلامت روان والدينِ داراي فرزند کم توان ذهني آموزش پذير و ابعاد مختلف آن شامل افسردگي، اضطراب، شکايت هاي جسماني و اختلال در عملکرد اجتماعي مي باشد. پژوهش حاضر، يک مطالعه پيمايشي بر روي ۱۹۱ پدر و مادر داراي فرزند کم توان ذهني آموزش پذير (۱۱۴=مادر و ۷۷=پدر) است که فرزندان آن ها در ۲۸ مدرسه استثنايي شهر مشهد در سال تحصيلي ۸۸،۱۳۸۷ مشغول به تحصيل بودند. روش نمونه گيري، روش خوشه اي ـ تصادفي چند مرحله اي بود. پس از نمونه گيري، وضعيت سلامت روان آن ها به کمک پرسشنامه سلامت عمومي مورد ارزيابي قرار گرفت و مشخصات دموگرافيک آن ها نيز به کمک پرسشنامه محقق ساخته گردآوري شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي، آزمونt مستقل و آزمون غيرپارامتريک يومن ـ ويتني به منظور مقايسه ميانگين در دو گروه استفاده شد. از ۱۹۱ پدر و مادر داراي فرزند کم توان ذهني اين مطالعه، تعداد مادران ۱۱۴ نفر (۶٫۵۹%) با ميانگين سني ۳۸ و با دامنه سني ۲۵،۵۸ سال و ۲٫۶۲% آن ها بي سواد يا داراي سواد ابتدايي بودند و پدران ۷۷ نفر (۳٫۴۰%) با ميانگين سني ۴۱ سال و دامنه سني ۲۸،۶۰ سال و ۸٫۴۲% بي سواد يا داراي سواد ابتدايي بودند. با توجه به نمره ميانگين سلامت روان براي کل والدين (۴٫۲۹=`Xبا SD=11.7)، تمام آن ها در سلامت روان مشکلات جدي داشتند، ولي تفاوت معناداري بين پدران و مادران اين کودکان به لحاظ ميزان اختلال در سلامت روان وجود نداشت و هر دو گروه به يک ميزان از مشکلات سلامت روان رنج مي بردند (p<0.05). همچنين بين شکايت هاي جسماني آن ها نيز تفاوتمعناداري وجود نداشت (p<0.05)، اما بين اضطراب و افسردگي والدين کودکان کم توان ذهني متفاوت معنادار بود و مادران سطح اضطراب و افسردگي بيشتري در مقايسه با پدران داشتند (p>0.05). اما بين شدت اختلال در عملکرد اجتماعي پدران و مادران تفاوت معناداري وجود نداشت (p<0.05).